Ο Χοακίν, ένα νεαρό αγόρι, ζει με την οικογένειά του στη Λίμα του Περού. Ο πατέρας του έχει πολλά όνειρα για το γιο του. Τον θεωρεί ως συνεχιστή της οικογενειακής παράδοσης και προσπαθεί με κάθε τρόπο να του εμφυσήσει τη νοοτροπία και τους τρόπους του αρσενικού. Η μητέρα του πάλι, ένα πλάσμα υποταγμένο και μειλίχιο, δεν καταλαβαίνει τις ευαισθησίες του γιου της. Ο Χοακίν πολύ γρήγορα αντιλαμβάνεται πως δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις προσπάθειες του πατέρα του γιατί βαθιά μέσα του νιώθει να τον τραβούν πρόσωπα και καταστάσεις έξω από τις νόρμες της κλειστής κοινωνίας. Όσο τα χρόνια περνούν, ο Χοακίν συμφιλιώνεται με τη φύση του την οποία θεωρεί απλώς διαφορετική, υποφέρει όμως γιατί δεν καταφέρνει να κάνει τους γονείς του, τους οποίους πραγματικά αγαπά, να τον αποδεχθούν όπως είναι και να καταλάβουν το μερίδιο της δικής τους ευθύνης. Ο πατέρας του τον έχει σχεδόν ξεγράψει ενώ η μητέρα του προτιμά να ζει στην πλάνη της. Ένα βιβλίο ρεαλιστικό, γρήγορο και καλογραμμένο, ένα τρυφερό βιβλίο που με μεγάλη διακριτικότητα επιχειρεί ένα μακρύ ταξίδι στις ψυχές των νέων της εποχής μας. Και ακόμη κάνει μια βαθιά τομή σε μια κοινωνία που όλα τα επιτρέπει και όλα τα απαγορεύει φορώντας το προσωπείο του καθωσπρεπισμού.