Σ' αυτό το τρίτο βιβλίο της "Τριλογίας του Καΐρου", σημαίνει για όλους "η ώρα της αλήθειας". Ο Μαχφούζ απομυθοποιεί την πίστη σε ιδέες και τρόπους ζωής, ακυρώνει τα όνειρα και τις φαντασιώσεις των ηρώων και προσγειώνει τους πάντες στην πραγματικότητα. Έτσι, ο Άχμαντ ελ Γκαουάντ αντιλαμβάνεται πως η ζωή κάποτε τελειώνει μαζί με τις χαρές της, και τα βλαστάρια της οικογένειας μπλέκουν σε περιπέτειες που δηλώνουν πως η Αίγυπτος -αλλά και ο κόσμος ολόκληρος- ξεφεύγει από τα παλιά πολιτικά, κοινωνικά και οικογενειακά πλαίσια. Φθάνοντας στο τέλος της Τριλογίας, ο αναγνώστης αναγνωρίζει την ιδιοφυΐα του συγγραφέα ο οποίος, μέσα από τη γοητευτική κουβέντα που κράτησε μαζί του θέλησε -και κατάφερε- να μιλήσει στην καρδιά του με τρόπο συναρπαστικό και, συχνά με χιούμορ καταλυτικό, για την ουσία των ανθρώπινων χαρακτήρων.